We treffen elkaar in Rheinbach eind van de dag in een koffietentje, slapen en eten daar en lopen de volgende dag van Rheinbach naar Kreuzberg bei Altenahr. Voor Georg een bijzonder pelgrimsdoel, aangezien zijn naam daar vandaan komt. Een voorvader van joodse komaf heeft zich in een kapelletje op de Kreuzberg tot katholiek laten dopen, waarschijnlijk om economische redenen.

Kaffee mit Kuchen beim Bauer

De wandeling is aangenaam langs een beekje, met versnaperingen en een groep zingende pelgrims onderweg.

De kapel blijkt een heel charmant kerkje te zijn naast de burcht op de Kreuzberg. Het kerkje is nog open ook. Als half katholiek herinner ik Georg aan de mogelijkheid een kaarsje op te steken voor zijn familie.

We lopen verder naar Altenahr, bestellen een taxi bij taxibedrijf Kreuzberg om de auto op te halen in Rheinbach. Daarna maken we een tour langs Weingut Kreuzberg in Dernau, de riesling en blaue spatburgunder zijn lekker, de Cuve Georg Kreuzberg ook, maar die is wel heel prijzig.

We bezoeken ook nog het rijke en overdadige kuuroord Bad Neuenahr, de badplaats die is begonnen met een vinding van Georg Kreuzberg in de 19e eeuw. De voorvader van mijn vriend Georg zag mussen doodvallen of druiven slecht groeien en vond bijzonder water. We drinken het vieze maar gezonde water en beeindigen onze dag met weizen en Kohlrollade in de jeugdherberg van Altenahr.

13 mei

In Nederland wordt vaderdag gevierd met een kadootje voor papa, in Duitsland gaan de vaders met elkaar het bos in.

Hier zie je me met Heinrich, Gunther, Karl, Franz und Erich. Bernard maakt de foto. In het karretje dat versierd is met een berkentak zit een vaatje bier, waaruit zij rijkelijk tappen. Al deze mannen zijn opa, behalve Erich die alleen nog maar vader is. We drinken met elkaar in het kader van de toenadering tussen Nederland en Duitsland. Voor mezelf staat de beker in het teken van het gegeven dat ik juist geen vader geworden ben. Ik kom nog heel wat groepen mannen tegen in het bos, te voet, te fiets, soms zonder maar meestal met bier.

mit Thomas bei der eiserner Mann

Thomas is nog geen vader maar houdt wel heel erg van bier.

noch mehr Vatertagsfeier

Wie de Bever een luxe winkel vindt moet eens gaan kijken bij globetrotter in Keulen.

Aangezien ik als oude man niet meer zo goed op een dun schuimrubber matje slaap heb ik een lichtgewicht luxe matrasje gekocht bij deze luxe winkel. Helaas ging de shop net dicht toen ik mijn matje uitgezocht had en heb ik niet verder kunnenkijken wat ze allemaal hebben.

globetrotter from 3th floor

globetrotter elevator view

11 mei

Aangekomen in Keulen mijn rugzak achtergelaten in het hostel en meteen doorgelopen naar de zwarte Vrouwe van de Kupfergasse. Terwijl ik rond half zes aankom lopen luiden de klokken. Mooi, dat betekent in ieder geval dat ie open is. Er lopen net meerdere mensen naar binnen, ik volg hen. De kerk is niet vol maar wordt gaandeweg voller. Mensen druppelen binnen. Sommigen gaan rechts voor in de kerk in de zijbeuk een deur door. Ik zet mezelf rechts achter in de zijbeuk. Ik kijk rond, mijn ogen zoeken het zwarte genadebeeld. Niet voorin bij het altaar, ook niet in de zijbeuk. Zou ze in een aparte kapel die deur door rechts te vinden zijn? Ondertussen beginnen de rituelen; voorbeden, gezang, orgelspel, staan, zitten, knielen. Ik probeer mee te lezen in de gebedenboeken, maar het zijn er drie, en de priester noemt weliswaar de kleur en nummers, maar het wordt me niet duidelijk of hij lied- of paginanummers bedoelt. Het gaat zo een tijd door tot het na 3 kwartier stopt. Een paar mensen gaan weg maar de meesten blijven zitten. Ik begin het vermoeden te krijgen dat de mis nu pas gaat beginnen. En ja er komen nog meer mensen binnen en de priester komt opnieuw op met een collega en misdienaar aan zijn zijde. Ik woon de hele mis nog bij, het is eigenlijk wel goed zo lang hier te zijn, te wachten tot ik vrij rond kan kijken op zoek naar het genadebeeld. Het past in ieder geval uitstekend bij regel 10: Neem ruim de tijd bij het bereiken van het doel, ook bij het bereiken van de tussendoelen. Sta er letterlijk bij stil. Uiteindelijk lukt het me 1 keer de juiste tekst bij een lied te vinden, het gaat over Maria die waakt over pelgrims, dat lijkt me uitstekend van toepassing. De mis werkt toe naar het hoogtepunt van de viering, het delen van het heilige brood met elkaar. Zoals altijd ben ik op dit moment buitenstaander, ik ben immers niet gedoopt. Ik heb als kind 1 keer een hostie aangenomen, ik moest wel want ik zat bij het altaar omdat ik vanuit school meedeed met muziek maken voor de mis. Ik vond m heel vies die hostie, en heb m onder het bankje weggemoffeld. Een zware zonde vermoedde ik, sindsdien heb ik nog wel vaker een mis bijgewoond, maar zorgde ik altijd dat ik achterin de kerk zat. Ik zit nu weer achterin, helemaal op de achterste rij, en zie dat het ritueel gemeenschap geeft. Ik heb er een dubbel gevoel bij, iets in me verlangt naar zo’n gemeenschap, maar aan de andere kant ben ik heel blij buitenstaander te zijn en mijn eigen weg te kunnen gaan.

Aan het einde van de mis stromen de mensen naar buiten en zie ik vrijwel bij de ingang, achterin rechts net aan de andere kant dan waar ik zat, een heleboel kaarsen branden. Ik loop ernaartoe en zie nu ook de ruimte met de zwarte Madonna, tussen de beide in en uitgangen, als het ware achter de grote ingangspoort. Ik zat er al die tijd vlakbij, had er zo naar toegekund, maar het is helemaal goed zo. Ze is donker, bijna zwart, ik zit nog een tijdje naar haar te kijken, steek een paar kaarsen op, maak wat foto’s en zit nog even daar. Het is goed zo.

Ik had ingetekend voor 8 mei om een dag met studievriend Mark op te lopen tijdens zijn pelgrimage. Toen ik die datum doorgaf wist ik niet dat hij jarig zou zijn. Mark drukte mij op mijn hart niets voor zijn verjaardag mee te nemen want dat moest hij dan weer meesjouwen. Hier had ik wel begrip voor. Ik heb me bezonnen hoe ik toch een feestelijk tintje aan de dag kon geven. Met een rugzak boven de 20 kg heb ik me naar Kevelaer begeven. We troffen elkaar bij de kaarsenkapel waar een bijzonder Mariaprentje te zien is met heel veel goud en zilver erom heen. Het was een soort mini-lourdes met processie-taferelen. Na een fotootje van Mark voor het prentje te hebben gemaakt gingen we op zoek naar een Kaffee mit Kuchen om Mark zijn verjaardag te bekrachtigen.

 Na wat blikken op de kaart en met een globaal plan gingen we op weg. Ik heb Mark in het begin van de wandeling kennis laten maken met het geocachen. Dat is schatzoeken met een GPS. In Kevelaer lagen er wel een aantal en wij hebben er eentje gevonden in een “Klostergarten” Daarna pakten we de pelgrimsroute op en al snel raakten we vrolijk aan de klets. Evenzo vrolijk en snel raakten we de route kwijt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling bij een pelgrimsroute. We vonden de route terug en bleven wat beter bij de les. We vonden voor de lunch een mooi picknickbankje. Met mijn benzinebrandertje hebben we een soepje en koffie klaar gemaakt.

Één van mijn voorbereidingen vandaag was het meenemen van kaarten die horen bij het programma van “De Wandeling” van de KRO. Hier staan dan statements ter overdenking op waar je het dan tijdens het wandelen over kunt hebben. Mark en ik hebben met de nodige diepgang wat pelgrimszaken kunnen bespreken. Ik vond het mooi te zien hoe we met z’n tweeën al wandelend allerlei dingen bespraken waar je anders niet zo snel aan toekomt.

De dag vlotte zo erg snel en we kwamen dan ook op een moment dat het tijd werd een plekje voor de nacht op te zoeken. Dit werd na 22 km. een erg idyllisch wildkampeerplekje aan de Kleine Niers met rondstruinende beverratten. Toen kwamen, tot grote verrassing van Mark, de verjaardagsbiertjes uit de rugzak. Met een Leffe Blond hebben we nog een keer zijn verjaardag bezegeld. Vervolgens had ik een Spaghetti Bolognese met diverse kruiden uit eigen tuin en een witlofsalade uit eigen tuin in petto. Mark heeft zich met zijn houtbrandertje gericht op het al dente krijgen van de spaghetti en ik deed met de benzinebrander de rest.

Ik heb Mark nog wat vislessen gegeven voor het forellen vangen verderop in de route.

Voldaan zochten we daarna de beschutting op van de Sparktent voor een heerlijke natuurnachtrust. De volgende ochtend scheen een stralende zon die ons aanmoedigde eruit te komen. Na een gebakken eitje en nog een dierenkaart ter overdenking namen we afscheid van ons mooie kampeerplekje.

We hebben nog zo’n 8 km. gelopen naar een plaatsje waar ik met een trein terug kon naar Kevelaer. Voordat ik dat deed hadden we nog een heerlijke Kaffee met Kuchen in een pastorie die geopend was ter gelegenheid van een braderie. Mark werd daar als een echte pelgrim in de watten gelegd en kreeg heus bubbeltjeswater in zijn bidon. Hij moest moeite doen om niet allerlei lekkere Kuchen in zijn rugzak te krijgen. Ik heb aan wat mensen nog uitgelegd wat dat geocachen nou precies is en toen werd het, eigenlijk te snel, weer tijd om allebei onze eigen weg te vervolgen.
Mark ontzettend bedankt voor deze leuke en boeiende wandeling! Ik wens je een hele goede verdere wandeling toe.

In Kevelaer kwam ik eind van de dag doorregend aan in een stampvolle jugendherberg; alle slaapkamers en zalen bezet. De herbergierster kon het niet over haar hart verkrijgen me in de regen zo na 7 nog weg te sturen, dus ik mocht slapen op een veldbed in een eetzaal. Super luxe, alle rumte om tenten en kleren te drogen, kaarten breed uit te leggen op tafels, biertje erbij, kortom geweldig zo’n jugendherberg. Ik ben dan ook schoon gewassen en geschoren als ik eerst Maria met kaarsen en daarna Edward met Kaffee und Kuchen begroet.
Twee dagen later loop ik op een volgende jugendherberg aan, in de buitengebieden van Krefeld. Het loopt tegen 7 ‘s avonds maar dat geeft niet, ik weet hoe goed het is in de Jugendherberg. Helaas, jugendherberg is niet meer. Doorlopen naar andere Jugendherberg in het stedelijk gebied tussen Krefeld, Uerdingen en Linn. Benen moe, voeten pijn, geen Jugendherberg.
Hoe had ik zo naief kunnen zijn. Jugendherbergen zijn niet meer van deze tijd, het bedevaartsplaatsje Kevelaer is dat ook niet dus daar floreert de Jugendherberg natuurlijk.
Wat te doen? Geen pension of hotel in de buurt, doorlopen naar Linn dan maar, met zicht op snel buiten-groen om te kamperen. Ik heb noodsoep in n zakje, maar geen water meer, want ik ging immers naar de jeugdherberg. Aanbellen voor water om 9 uur ‘s avonds is ook wat raar.
Eerst maar wat eten dan, biefstuk met bradkartoffel, in de leukste kroeg van Linn. Het is dan inmiddels bijna donker. In halfdonker zoeken naar een slaapplaats; volktuintjes met omheiningen, dan liever op het sportcomplex, en ja blijkt de volgende ochtend, hier valt water te tappen.

Morgen ben je jarig, 1 dag voor moederdag, waarop je bent geboren! We wensen je een fijne wandeldag toe, hopelijk met wat beter weer. Want je treft het niet met die regen en koude.
Leuk al wat van je belevenissen te lezen.
groetjes en liefs van je ouders

Jarig, je bent jarig!!!!!!!!!

Veel liefs, het was leuk voor je te zingen vanochtend, iedereen wenst je het allerbeste en vooral mooi weer!!!!!

Van Francis,

in opdracht van: Siebe , Jaap, Ceciel, Marij, Henk en Dorine

Mark overnachtte bij ons in Wijchen woensdagnacht 5 mei. Ik wandelde met hem een stukje de volgende morgen. De zon scheen en de natuur was mooi. Mark heeft afgelopen dagen ook met regen gelopen. Wandelen is een aparte manier van leven. Mark plande bij ons de duitse grens over te trekken, ten dele langs de Niers naar Kevelaer, vanouds een bedevaartplaats. Dorine en ik wensen hem veel mooie dagen en memorabele momenten.

Lieve Mark, bedankt voor deze MARKante dag! Het was een kadootje en ook ik heb er van genoten. Viel me wel op dat we vaak dezelfde mensen tegenkwamen. Kwam waarschijnlijk door het aardige groeten. Ze kregen er geen genoeg van! haha. Speciaal voor jou een blij nummer gezocht op You Tube. Liefs, Carla