Omlopen 1

mei21

Toen ik bij La Dame de Liesse besloot om als einddoel voor mijn pelgrimage Chartres te kiezen had ik een globaal idee wat ik qua route kon verwachten. Ik zou stevig door moeten stappen en zou veel bos, mooie veldwegen, dorpjes zonder café of bakker, en als ik geluk had, dorpjes met café en bakker tegenkomen. imageOok wist ik dat ik veel snelwegen, spoorwegen en nog een grote rivier tegen zou komen. Dat is niet leuk; snelwegen, spoorwegen en grote waters betekent omlopen en meestal lopen langs plekken en wegen waar je liever niet loopt.

imageSnelwegen zijn het ergste. Ze maken herrie. Soms moet je een tijdje er langs lopen om erover te kunnen. Vaak moet je via een brug waar veel ander verkeer overheen moet. De bermen zijn vaak vies van alles wat mensen uit de auto gooien. Gewoon oversteken waar het mij uitkomt heb ik vroeger wel gedaan. Maar naast dat t niet mag, moet je vaak heel lang wachten voor t vrij genoeg is en dan nog is het riskant en daarbij irritant voor de chauffeurs die mij toch zien oversteken. Ik was dan ook blij toen ik gisteren mijn laatste snelweg van deze pelgrimage overstak. Ik wilde t vieren met n biertje maar dat was gisteravond niet meer te vinden.

Grotere obstakels maar minder erg zijn rivieren. Ze maken geen herrie en zijn mooi om te zien. Doorgaans moet je echter wel een dag of twee van tevoren plannen waar over te steken. De rivier dwingt wel vaak tot een oversteek door stedelijk gebied, zoals bij Arnhem en Nijmegen wat ik vorige keer gedaan heb. Door nu bij Emmerich – Kleve over te steken hoefde ik maar een keer de grote rivier over.

image

Door nu bij Emmerich – Kleve over te steken hoefde ik maar een keer de grote rivier over.

image

De Maas ben ik een paar keer overgestoken zoals hier bij de kerncentrale van Tihange op weg naar Huy.

image

Bij de Seine richting de bossen van Saint Gernain zijn er voetgangers overgangen ingetekend op de kaart. Dat bleken veren te zijn die alleen in het weekend varen. Een flinke tegenvaller want veel meer stad lopen dan gehoopt.

imageDe spoorwegen vormen op een of andere manier minder problemen voor de pelgrim op doortocht. Ze zijn vaak al lang geleden aangelegd en de over of onder doorgangen geschikt aangelegd ook voor de voetganger.

image

 

En soms lijkt het er op dat je moet omlopen maar kost het alleen even wat extra moeite.

image


 

posted under Uncategorized

Email will not be published

Website example

Your Comment:

Van 1 mei 2010 tot 1 september 2010 heb ik een pelgrimstocht gelopen. Langs Keulen, Chartres, Rocamadour en Montserrat. Onderweg heb ik veel kerkjes bezocht met zwarte Madonna’s. Gaandeweg gingen die steeds meer voor me betekenen. Ik heb al eens eerder een lange voettocht gemaakt. Destijds, ik was 27, liep ik naar Assisi. Ik liep toen alleen, klopte aan bij mensen voor overnachting. Nu liep ik gedeeltes alleen en gedeeltes samen; met een vriend, een goede collega, een fijne klant. Deze site was vooral bedoeld om de mensen die mee gingen lopen te betrekken en op de hoogte te houden van mijn vorderingen. Nu staat ie vol met verhalen en beelden, en omdat ik niet alleen van lopen hou, maar ook van verhalen en beelden, blijf ik af en toe een blogje posten