Eerste dag

mei4

Een eerste dag is natuurlijk een belangrijke dag omdat het de eerste is, hij is eigenlijk hetzelfde als al die andere die volgen gaan maar toch; het is wel de eerste dag.

lange staphorster veldwegen

Lange Staphorster veldwegen

Regel 2 van de pelgrimstocht heb ik toch mooi al aan voldaan; vertrekken vanuit huis. Een paar kleine gebeurtenissen maken ook blij; zoals het treffen met een paar vrienden van het Blauwe Huis net bij openingstijd van de natuurvoedingswinkel, ik ben van harte uitgenodigd in Spanje nog even door te lopen naar hun olijvengaard zo’n 120 km onder Barcelona.De Luifel in Hasselt

Nog meer; het Tibetaanse gerstebrood, de vele vogels die ik zie onderweg, het cafe dat open is, de Staphorster boerenzoon die me aanspreekt en vraagt te helpen met een rotklus. Hij moet met een schop een plaatsje vrijmaken van grond. Ik bedank en meldt dat t me zwaar lijkt voor de armen en maak een praatje (regel 5). Hij vraagt me waar ik wel helemaal vandaan kom; Meppel, helemaal niet ver dus. Vraagt ook waar ik dan wel naar toe ga, dat is wel ver dus en dat lijkt hem heel vermoeiend voor de benen. Inderdaad wel ver, Spanje. Maar als ik ja zeg op dit soort vragen kom ik er natuurlijk nooit.

Minder leuk is dat het theehuis op de Agnietenberg in Zwolle wel open is maar alleen voor bruiloftsgasten en niet voor mij. Gelukkig functioneert mijn brander uitstekend ondanks de nattigheid.

voetveer

Ook leuk is dat ik op de eerste dag meteen al een veerpontje over mag steken (uitzondering op regel 3: de hele tocht te voet doen). De veerman woont bij het voetveer en doet de meeste oversteken. Als ik het veer afloop vraagt hij nog: Ga jij soms naar Santiago de Compostella? Ik zeg: Nee, maar wel zoiets.

veerman

posted under wandel verhalen

Comments are closed.

Van 1 mei 2010 tot 1 september 2010 heb ik een pelgrimstocht gelopen. Langs Keulen, Chartres, Rocamadour en Montserrat. Onderweg heb ik veel kerkjes bezocht met zwarte Madonna’s. Gaandeweg gingen die steeds meer voor me betekenen. Ik heb al eens eerder een lange voettocht gemaakt. Destijds, ik was 27, liep ik naar Assisi. Ik liep toen alleen, klopte aan bij mensen voor overnachting. Nu liep ik gedeeltes alleen en gedeeltes samen; met een vriend, een goede collega, een fijne klant. Deze site was vooral bedoeld om de mensen die mee gingen lopen te betrekken en op de hoogte te houden van mijn vorderingen. Nu staat ie vol met verhalen en beelden, en omdat ik niet alleen van lopen hou, maar ook van verhalen en beelden, blijf ik af en toe een blogje posten