langzamer dan deze wereld

november6

maandag mediation, dinsdag training coachend leiding geven, woensdag training crisiscommunicatie, donderdag versnellingsdag onderwijsvernieuwing presentatie en advies, vrijdag mission possible, zaterdag Landelijke Dag Stichting Stiefgezinnen; dagvoorzitter en workshopgever.  Een hele week denkwerk, voelwerk, communicatiewerk en thuis ook nog beeldschermwerk. Verhalen van mensen zitten nog voor in mijn geheugen, zoals van gisteren; de ouders / stiefouders en hun kinderen, maar ook van eerder in de week. Zondagochtend uitslapen is niet genoeg. Ergens bij Diever ga ik wandelen, bos en hei. Ik probeer de oorsprong te vinden van een beekje, de oude Dolderse Aa. Ik hoor een uil roepen, een paar reeën springen/rennen weg, platsj door het beekje dat nog nauwelijks beekje is. Langzaam wordt het rustiger, stiller in mij.

Ik denk, ik zelf, mijn ziel, hoe ik me van binnen voel, is langzamer dan de wereld van me vraagt. Aan de buitenkant kom ik goed mee, functioneer ik naar behoren of uitstekend. Van binnen ben ik langzamer. Ik vermoed dat ik niet de enige ben die van binnen langzamer is dan deze wereld.

Ik ben blij met mijn wandelbenen, -voeten, -schoenen. Ik loop. Ik ontlaad, ik laad op. Binnen een paar uur voelt t alsof ik alweer op weg ben. Met t juiste tempo, niet te snel, niet te langzaam. Er komt weer ruimte in mij voor een een komende werkweek, voor nieuwe mensen die ik ga ontmoeten, zelfs voor een zondagavond blogje op markloopt.

IMG_0523

posted under Uncategorized

Comments are closed.

Van 1 mei 2010 tot 1 september 2010 heb ik een pelgrimstocht gelopen. Langs Keulen, Chartres, Rocamadour en Montserrat. Onderweg heb ik veel kerkjes bezocht met zwarte Madonna’s. Gaandeweg gingen die steeds meer voor me betekenen. Ik heb al eens eerder een lange voettocht gemaakt. Destijds, ik was 27, liep ik naar Assisi. Ik liep toen alleen, klopte aan bij mensen voor overnachting. Nu liep ik gedeeltes alleen en gedeeltes samen; met een vriend, een goede collega, een fijne klant. Deze site was vooral bedoeld om de mensen die mee gingen lopen te betrekken en op de hoogte te houden van mijn vorderingen. Nu staat ie vol met verhalen en beelden, en omdat ik niet alleen van lopen hou, maar ook van verhalen en beelden, blijf ik af en toe een blogje posten