1 mei 8.45 uur

mei4

Toen Mark vertrok was het nat buiten. En de hele verder dag bleef het nattig. Dagen waren vooraf gegaan met meten en passen en wegen en schatten. De rugzak woog bij vertrek 13 kilo, maar Mark zou nog langs de Groene Winkel om proviand in te slaan. Het zou wel 15 kilo worden. De dag erna regende het pijpenstelen. Het bleef maar doorgaan. Ik weet dat het buiten als je loopt niet zo erg voelt, maar nattigheid en kou en lopen..is gewoon niet zo lekker.

Het nieuws kwam ‘s avonds. Na een eerste vrije overnachting op een hondentrimterrein (?) nabij Zwolle overnachtte hij de tweede nacht bij Twan en zijn famile. Ik was gerustgesteld. Man ligt droog voor de nacht. Dag erna kwam zomaar midden op de dag een emailtje, : ‘of Carla zijn muts mee kon nemen? Het was toch nog behoorlijk koud.

Onze lieve Vrouwe van Frieswijk

Onze lieve Vrouwe van Frieswijk buiten op een boom

Hij was net nog langs de lieve vrouw van Frieswijk gelopen en had een kaarsje opgestoken voor thuis..’ Meteen Frieswijk opgezocht. Alsof je dan weet waar iemand is. Wel informatie over de vrouwe. Maar ik wilde weten hoe het met Mark ging! Ook voor mij geldt een strenge restrictie in het aantal sms-jes en dat is even wennen , geef ik toe.

Onze buurvrouw Carla is net vertrokken, met muts en nog twee haringen voor de tent. Vandaag gaat de trip naar Arnhem. En ja, op het kaartje ‘waar is hij ergens?’ heeft hij al wat stipjes aangegeven. Het lijkt nog steeds Meppel, maar is al een stuk verder gekomen!

Comments are closed.

Van 1 mei 2010 tot 1 september 2010 heb ik een pelgrimstocht gelopen. Langs Keulen, Chartres, Rocamadour en Montserrat. Onderweg heb ik veel kerkjes bezocht met zwarte Madonna’s. Gaandeweg gingen die steeds meer voor me betekenen. Ik heb al eens eerder een lange voettocht gemaakt. Destijds, ik was 27, liep ik naar Assisi. Ik liep toen alleen, klopte aan bij mensen voor overnachting. Nu liep ik gedeeltes alleen en gedeeltes samen; met een vriend, een goede collega, een fijne klant. Deze site was vooral bedoeld om de mensen die mee gingen lopen te betrekken en op de hoogte te houden van mijn vorderingen. Nu staat ie vol met verhalen en beelden, en omdat ik niet alleen van lopen hou, maar ook van verhalen en beelden, blijf ik af en toe een blogje posten