Edward pelgrimeert een dagje met Mark

mei10

Ik had ingetekend voor 8 mei om een dag met studievriend Mark op te lopen tijdens zijn pelgrimage. Toen ik die datum doorgaf wist ik niet dat hij jarig zou zijn. Mark drukte mij op mijn hart niets voor zijn verjaardag mee te nemen want dat moest hij dan weer meesjouwen. Hier had ik wel begrip voor. Ik heb me bezonnen hoe ik toch een feestelijk tintje aan de dag kon geven. Met een rugzak boven de 20 kg heb ik me naar Kevelaer begeven. We troffen elkaar bij de kaarsenkapel waar een bijzonder Mariaprentje te zien is met heel veel goud en zilver erom heen. Het was een soort mini-lourdes met processie-taferelen. Na een fotootje van Mark voor het prentje te hebben gemaakt gingen we op zoek naar een Kaffee mit Kuchen om Mark zijn verjaardag te bekrachtigen.

 Na wat blikken op de kaart en met een globaal plan gingen we op weg. Ik heb Mark in het begin van de wandeling kennis laten maken met het geocachen. Dat is schatzoeken met een GPS. In Kevelaer lagen er wel een aantal en wij hebben er eentje gevonden in een “Klostergarten” Daarna pakten we de pelgrimsroute op en al snel raakten we vrolijk aan de klets. Evenzo vrolijk en snel raakten we de route kwijt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling bij een pelgrimsroute. We vonden de route terug en bleven wat beter bij de les. We vonden voor de lunch een mooi picknickbankje. Met mijn benzinebrandertje hebben we een soepje en koffie klaar gemaakt.

Één van mijn voorbereidingen vandaag was het meenemen van kaarten die horen bij het programma van “De Wandeling” van de KRO. Hier staan dan statements ter overdenking op waar je het dan tijdens het wandelen over kunt hebben. Mark en ik hebben met de nodige diepgang wat pelgrimszaken kunnen bespreken. Ik vond het mooi te zien hoe we met z’n tweeën al wandelend allerlei dingen bespraken waar je anders niet zo snel aan toekomt.

De dag vlotte zo erg snel en we kwamen dan ook op een moment dat het tijd werd een plekje voor de nacht op te zoeken. Dit werd na 22 km. een erg idyllisch wildkampeerplekje aan de Kleine Niers met rondstruinende beverratten. Toen kwamen, tot grote verrassing van Mark, de verjaardagsbiertjes uit de rugzak. Met een Leffe Blond hebben we nog een keer zijn verjaardag bezegeld. Vervolgens had ik een Spaghetti Bolognese met diverse kruiden uit eigen tuin en een witlofsalade uit eigen tuin in petto. Mark heeft zich met zijn houtbrandertje gericht op het al dente krijgen van de spaghetti en ik deed met de benzinebrander de rest.

Ik heb Mark nog wat vislessen gegeven voor het forellen vangen verderop in de route.

Voldaan zochten we daarna de beschutting op van de Sparktent voor een heerlijke natuurnachtrust. De volgende ochtend scheen een stralende zon die ons aanmoedigde eruit te komen. Na een gebakken eitje en nog een dierenkaart ter overdenking namen we afscheid van ons mooie kampeerplekje.

We hebben nog zo’n 8 km. gelopen naar een plaatsje waar ik met een trein terug kon naar Kevelaer. Voordat ik dat deed hadden we nog een heerlijke Kaffee met Kuchen in een pastorie die geopend was ter gelegenheid van een braderie. Mark werd daar als een echte pelgrim in de watten gelegd en kreeg heus bubbeltjeswater in zijn bidon. Hij moest moeite doen om niet allerlei lekkere Kuchen in zijn rugzak te krijgen. Ik heb aan wat mensen nog uitgelegd wat dat geocachen nou precies is en toen werd het, eigenlijk te snel, weer tijd om allebei onze eigen weg te vervolgen.
Mark ontzettend bedankt voor deze leuke en boeiende wandeling! Ik wens je een hele goede verdere wandeling toe.

posted under pelgrimsgasten | Comments Off on Edward pelgrimeert een dagje met Mark

Van 1 mei 2010 tot 1 september 2010 heb ik een pelgrimstocht gelopen. Langs Keulen, Chartres, Rocamadour en Montserrat. Onderweg heb ik veel kerkjes bezocht met zwarte Madonna’s. Gaandeweg gingen die steeds meer voor me betekenen. Ik heb al eens eerder een lange voettocht gemaakt. Destijds, ik was 27, liep ik naar Assisi. Ik liep toen alleen, klopte aan bij mensen voor overnachting. Nu liep ik gedeeltes alleen en gedeeltes samen; met een vriend, een goede collega, een fijne klant. Deze site was vooral bedoeld om de mensen die mee gingen lopen te betrekken en op de hoogte te houden van mijn vorderingen. Nu staat ie vol met verhalen en beelden, en omdat ik niet alleen van lopen hou, maar ook van verhalen en beelden, blijf ik af en toe een blogje posten