fysieke problemen vlak voor het einde

augustus25

t begon met dat ik hoog in de bergen onvoorzichtig geweest ben door in een t-shirtje laat in de avond achter de grote vogels; adelaars, gieren aan te gaan, in de hoop ze mooi op foto te krijgen.

daarmee heb ik waarschijnlijk een kou gevat of iets dergelijks, in ieder geval  merkte ik dat t lopen me zwaar viel, veel zwaarder dan eerder, dat ik veel meer zweette dan ik gewend was. En omdat ik al een paar dagen niet had gedoucht was ik blij een bergbeekje te vinden met watervalletje, waarvan het water niet eens heel koud was. Mezelf wassen, in de ochtendzon drogen, heerlijk.

Dus toen ik later op die dag in de hete middag weer een beekje tegenkwam en ik toch aan de gang moest met mijn waterfilter, besloot ik me nog maar eens te douchen; t was heet en de frisheid van de eerste bergdouche al weer lang verdwenen.

t was een beetje klauteren voor de douche, wat ik, dacht ik, heel voorzichtig deed op blote voeten, tot ik erachter kwam dat ik wat zeep was vergeten af te wassen, ik deed dezelfde route een tweede keer en stootte ik mijn teen, mijn kleine teen

ik wist niet hoe belangrijk de spieren rondom de kleine teen zijn voor het lopen in de bergen, bij iedere stap die niet vlak is maar waarbij je een beetje moet corrigeren, balanceren, zoals over rivierkeien, deed het pijn

het lopen ging plots een stuk langzamer, moeizamer

de volgende ochtend bij het aantrekken van de bergschoenen, weer pijn,

dom van mij om me te willen baden in een bergbeek?

misschien

dom van mij om geen jas aan te trekken in de avondkoelte?

ja

op weg naar Montserrat zou ik nog een paar bergwandeldagen hebben naar het santuario de Lord, om dan via Solsona naar Montserrat te lopen

na een beraad met mezelf bij de ochtendkoffie besloot ik het bezoek aan Lord te schrappen en  de weg naar Montserrat te bekorten, de eerste dagen meer over de weg te gaan

dat betekende niet naar Baga,

maar naar Berga,

daar had ik echter niet mee gerekend, de weg naar Berga was niet leuk, klimmen dalen over B-asfaltwegen, of lopen langs de grote weg

vanaf hier wordt t weer beter met de wegen

hopelijk wordt mijn gekneusde teen ook snel weer beter

posted under wandel verhalen
No Comments to

“fysieke problemen vlak voor het einde”

  1. Avatar augustus 25th, 2010 at 2:59 pm Caroline Says:

    Hè Mark,wat vervelend nou. Dàt voelde ik dus gisteren toen ik schreef: doe je voorzichtig? Maar ja, zelfs al zou je het op tijd hebben gelezen, dan kun je nog niet veel met zo’n opmerking, besef ik. Voorgevoelens zijn lastig concreet te duiden. Ik hoop inderdaad voor jou dat je teen weer snel heelt. Zal ik hier vanavond een kaarsje voor ‘m branden? Liefs en blijf voorzichtig, Caroline


Van 1 mei 2010 tot 1 september 2010 heb ik een pelgrimstocht gelopen. Langs Keulen, Chartres, Rocamadour en Montserrat. Onderweg heb ik veel kerkjes bezocht met zwarte Madonna’s. Gaandeweg gingen die steeds meer voor me betekenen. Ik heb al eens eerder een lange voettocht gemaakt. Destijds, ik was 27, liep ik naar Assisi. Ik liep toen alleen, klopte aan bij mensen voor overnachting. Nu liep ik gedeeltes alleen en gedeeltes samen; met een vriend, een goede collega, een fijne klant. Deze site was vooral bedoeld om de mensen die mee gingen lopen te betrekken en op de hoogte te houden van mijn vorderingen. Nu staat ie vol met verhalen en beelden, en omdat ik niet alleen van lopen hou, maar ook van verhalen en beelden, blijf ik af en toe een blogje posten